วันพฤหัสบดีที่ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2556

Friendship To Chaiyo Part 1

"Friendship To Chaiyo from my friend's"
 
 
ช่วงที่เรียนนั้น มีความทรงจำมากมายที่เกิดขึ้น
เมื่อย้อนกลับไปในวันนั้น ช่างมีความสุขมากมาย
แต่ก็ได้แค่ย้อนไปในความคิด เพราะในชีวิตจริง
มันคงเป็นไปไม่ได้หรอก ที่จะย้อนกลับไปในช่วงนั้นได้
 
แต่สิ่งที่ทำให้เราจำได้ นอกจากรูปภาพแล้ว
ก็ยังมีบทความ Friendship ที่เขียนให้มานั่นล่ะ
 
ที่เอาบทความมาลงไม่ใช่อะไรหรอก
กลัวปลวกมันจะกินกระดาษเสียก่อน
ฝนมันตก น้ำมันท่วม ปลวกมันก็ขึ้นบ้าน
กลัวมันกัดกระดาษอะครับ บ้านผมปลวกมันมาบ่อย
สงสัยมันคงคิดว่าผมเป็นญาติมันแน่เลย
เพราะเพื่อนๆ ชอบบอกว่าผมหน้าปลวก T_T
 
บทความ Friendship ที่เอามาลงในวันนี้ เป็นช่วงจบ ม. 3 ครับ
เพราะช่วง ประถมที่เขียนไว้ โดนเพื่อนเอาไปแล้วไม่ได้คืน
บ่องตง "เซ็งจุงเบย"
  
{ หรั่ง พลวัฒน์ }
อยากจะให้พวกเราคิดถึงกันเสมอ ไม่อยากจากกันไปไกล
วันที่ 29 มีนาคมนี้ คงเป็นวันที่สนุกสำหรับพวกเรานะ
ไปกินข้าวด้วยกันก่อนจากละกัน
 
{ฟรุ๊ต}
เก็บมันไว้ในความทรงจำ
 
{ต้น วิษณุ}
พี่เป็นคนดีๆ เลวๆ แต่ร้องเพลงเก่งมากๆ (ล้อเล่นนะเพ่)
 
{อาร์ม}
ตอนนี้ยังว่าง ต่อไปอาจไม่ว่าง
ไอ้ที่ว่างไม่ว่างนั้น หัวใจนะหัวใจ
หรือจะชวนไปตีกับใครก็ไม่ว่า
หรือจะพาไปชนเหล้า เติมโซดา ตามสบาย
ขออภัยอยู่ที่ใจ ไม่สนใครไม่ต้องห่วง
พาไปจีบพดด้วงนี่ไม่ชอบ
พาไปล่อนแมงกาไซด์สักสองรอบ
อันนี้ชอบเพราะที่บ้านมีเจอาร์
 
{แจง จรรยา}
ชัยโยก็คือเพื่อนของเราคนหนึ่ง
ถึงแม้ว่าเราจะไม่สนิทกันเท่าไหร่ แต่ยังไงก็อยู่ห้องเดียวกัน
เราก็ขอให้ชัยโย ประสบความสำเร็จในชีวิต การเรียน
คิดสิ่งใดก็ขอให้สมดั่งปารถณา
แล้วอย่าลืมเพื่อนคนนี้นะ จะคิดถึงตลอดไป
 
{โบว์ ศรัญญา}
ไอ้ชัยโย โรคจิต บ้า สถุน ต่ำ ทราม
แอ๊บ เก๊กแมน สตรอเบอร์รี่ อีโข่ง
อีเห็ดสด อีปลาดิบ นี่แหล่ะความในใจ
Some Where I be long.
 
{ท๊อป พิเชษฐ์}
พี่ชัยโยเป็นคนดี รักสนุก และให้คำปรึกษาดีมาก
แต่เวลาพูด มักพูดเร็วมาก
เวลาพูด กรุณาลดความเร็วด้วยนะ ลาก่อน
 
{เรดาร์ ณัฐวุฒิ}
ก่อนจะจากกันไป ขอให้โชคดี มีความสุข
และหล่อขึ้นมากๆ กว่าเดิม 10 เท่า
ลดสปีดความเร็วลงมั่งนะ เร็วไปมันไม่ดี
อย่าไปเรียนให้มากนะ หาแฟนเร็วด้วย
เร็วไปมันไม่ดีนะ อย่าลืม
 
{กุ๊กกิ๊ก อมรรัตน์}
ชัยโย เป็นคนอย่างนั้นๆ ล่ะ
แต่ก็เป็นคนดี ช่วยเพื่อนดี
ขอให้ชัยโย เรียนในสิ่งที่ชัยโยอยากจะเรียน
ขอให้โชคดีมีชัยเด้อ ฮักหล๊ายหลายเด้อ
ห้ามลืมกันนะ
 
{ครูต้นข้าว}
วันแรกที่ครูก้าวเข้ามาอยู่ที่นี่ ก็มีโอกาสได้รู้จักถึงความมีน้ำใจ
ความตั้งใจ ความขยันหมั่นเพียรของเธอ
มองดูแล้ว ครูปราบปลื้มแทนพ่อแม่ของเธอเหลือเกิน
คนเราจะเก่งขนาดไหน ถ้ามัวแต่หลงว่าตัวเองเก่ง
สักวันต้องมีโอกาสล่วงลงมาเหมือนกัน
สู้เป็นคนที่ขยันขันแข็ง อย่างไรสักวันต้องภูมิใจ
ครูขอให้เธอ จงรักษาความดีดั่งเกลือรักษาความเค็ม
เป็นเด็กดีของพ่อแม่ และสังคมต่อไป
หากวันข้างหน้า เจออุปสรรคขวากหนาม
ยากลำบากเพียงใด ขอให้เธอจงมุ่งมันสู้ต่อไป
2 มีนาคม 2548
 
 
จบ Part 1 ก่อนดีกว่าครับ อ่านแล้วน้ำตาจะไหล
คิดถึงเพื่อนๆ น้องๆ และอาจารย์ทุกคนมากๆ
ไม่มีโอกาสได้กลับไปหาเลย แค่อยากบอกว่า
"คิดถึงและไม่เคยลืมทุกคนนะครับ"
----------------------------------------------------------------
Twitter :
http://twitter.com/chaiyoadch 
อย่าลืมแวะไป Follow กันนะครับ


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น