วันอังคารที่ 22 ตุลาคม พ.ศ. 2556

พรุ่งนี้ฉันจะไปข้างหน้าพร้อมเธอ Part 1

วันนี้ไปเก็บของที่บ้าน แล้วเจอหนังสือเล่มเล็กๆ เล่มหนึ่ง
มีบทกลอนน่ารักๆ ให้อ่านเยอะแยะเลย จำได้ว่าซื้อมาตอน ม.1
แต่ตอนนี้ หนังสือเล่มนี้โดนปลวกกัดจนมันเลอะเลือนลางแล้ว
จะทิ้งก็เสียดาย ขอพิมพ์บทกลอนเก็บไว้หน่อยดีกว่า T_T
 
ให้สัญญา พรุ่งนี้ฉันจะไปข้างหน้าพร้อมเธอ
 

 
"ให้สัญญาว่าจะไม่ทิ้งกัน
มีเธอ มีฉัน ร่วมทางฝันไม่เปลี่ยนแปลง"
 
ไม่รู้ว่าทนรักเธอได้ยังไง
ด้านหัวใจนิสัยไม่พัฒนาไปสักขั้น
เอาแต่ทำตัวเฉื่อยๆ ไปวันๆ
แล้วอย่างนี้ เรารักกันได้ยังไง
 
ฉันเป็นคนไม่ค่อยกล้า
หน้าไม่หนาเหมือนคนอื่นๆ เค้า สักเท่าไหร่
ก็เลยไม่กล้าบอกรักเธอออกไป
ทั้งๆที่ใจก็รักเธอ
 
อย่าให้ต้องทวงถาม
ว่าความรักที่เคยมีให้มันหายไปไหน
อย่าให้ต้องเรียกร้องหาความสนใจ
ถ้าอยากจะคบกันต่อไป ก็ต้องสนใจกัน
 
จะไม่ว่าอะไร
แต่ถ้าไม่อยากคบกับฉัน
ก็ไม่ต้องสนใจห่วงใยกัน
ปล่อยวางฉัน "ไปเลย"
 
มีเธอเต็มอณูของหัวใจ
เธอจะรู้บ้างไหมนะคนดี
ว่าในทุกวันนี้
รักเธอคนดีที่สุดเลย
 
เพียงแค่เธอมองมา
เพียงแค่เธอส่งสายตายิ้มหวานให้
เพียงแค่นี้ก็สะกิดหัวใจ
ให้ต้องหวั่นไหวตามรอยยิ้มของเธอ
 
หัวใจ
ก็ลอยลม ตามไป เสมอๆ
วันไหนไม่พบเห็นรอยยิ้มของเธอ
หัวใจจะไม่พบเจอความสุขใจ
 
เธอไม่เคยนึกถึงฉัน
ไม่เคยนึกถึงวันที่เคยมีค่า
ตลอดเวลาที่เรารักกันมา
ดูเหมือนกับว่าไม่รักกันจริง
 
สัญญาได้ไหม
ว่าเธอจะไม่รักใครอีกนอกจากฉัน
จะมีใจไว้เพื่อผูกพัน
กับฉันเพียงแค่คนเดียว
 
 
อบอุ่นเสมอที่ได้อยู่ใกล้เธอ
ดีใจเสมอที่ได้เจอรอยยิ้มใสใส
เธอเป็นดั่งแรง กำลังใจ
ให้ฉันมีรักสดใส สวยงาม
 
จะก้าวเท้าเดินไปก็กลัวไม่ถึงฝั่งฝัน
จะเดินเพียงแค่มีกำลังก็คงไม่ไหว
จะหยุดอยู่กับที่มันก็ง่ายเกินไป
ไม่รู้จะเอายังงัยดี
 
กับความรักของเธอ
ไม่รู้ว่าสิ่งที่พบเธอ จะเป็นแบบไหน
จะก้าวเดินไปพร้อมเธอ ก็กลัวจะเสียใจ
ไม่รู้จะเอายังงัย กลุ้มใจจัง
 
ขอยืนอยู่ตรงนี้
ขอมองเธอที่นี่ จะไม่ไปไหน
ฟ้ามืดเดือนลับตะวันลับลาไกล
ยังมีเธอในใจ ยังคงห่วงใยเสมอมา
 
ตัวเธอกับระยะทาง
ไม่มีอะไรที่ดูน่าไว้วางใจทั้งนั้น
ถึงแม้ในหัวใจจะมีความรักเราคงมั่น
แต่ความรู้สึก ปิดกั้นหัวใจ
 
คงเป็นว่า ไกลกันเกินไปมั้ง
เลยทำให้ฉันไม่มั่นใจเท่าไหร่
ว่าเธอจะจริงจังกับฉันตลอดไป
เหมือนกับที่เคยอยู่ใกล้กัน
 
เพราะเธอหรือเปล่า
ที่เปลี่ยนวันเหงาๆ ให้มีค่า
ตลอดเวลาที่ผ่านมา
เะอช่างน่ารักเหลือเกิน
 
เอาใจใส่
ไม่ทำตัวห่างเหิน
ไม่ทำว่าฉันเป็นส่วนเกิน
แล้วใครล่ะที่ตะเมินรักเธอ
 
 
ในคืนวันเหงาๆ
มีเพียงแค่ความว่างเปล่าที่อยู่เคียงข้าง
ความรักที่มี ส่วนนี้เริ่มเบาบาง
สะกิดความอ้างอ้าวให้ครอบคลุมใจ
 
เงียบและเหงา
เรื่องราวเก่าๆ เกาะความหวั่นไหว
เธอกำลังจะจากไป
หัวใจกำลังจะจบลง
 
ลองทบทวนดูอีกที
ว่านอกจากฉันคนนี้ แล้วยังมีใครอีกไหม
ถ้ายังมีอีกคน ที่เธอเป็นห่วงเป็นใย
เธอก็ควรจะเลือกให้มั่นใจ ตลอดเวลา
 
รับรู้และเข้าใจ
ถ้าเธอจะรักใครที่ดีกว่า
ก็ปล่อยเธอไป ไม่รั้งไว้ให้ค้างคา
ถ้าเธอคิดว่ามีใครที่ดีกว่า ก็ "ไป"
 
ขอบคุณสำหรับทุกๆ สิ่งที่มีให้
แต่ฉันคงตอบแทนเธอได้ก็เพียงเท่านี้
แค่คำว่า "เพื่อนรัก ที่แสนดี"
ขอโทษนะ ให้ได้แค่คำนี้จริงๆ
 
นี่แหล่ะคนของหัวใจ
ที่เคยมั่นใจว่าดีที่สุด
แต่แล้วหัวใจก็ต้องมาสะดุด
กับทุกความรู้สึกที่มี
 
นี่แหล่ะคนของหัวใจ
ที่เคยคาดหวังไว้ว่า ดี
แต่แล้วในวันนี้
ก็ต้องล้มเลิกที่จะรักเธอคนดี ลงไป
 
โอ๊ะ ยังเหลืออีกประมาณ 1-2 Part นะครับกว่าจะจบ
แต่ถ้าพิมพ์หมดคงยาวเกินไป เอาเป็นว่ามาต่อครั้งต่อไปละกันเนอะ
สำหรับวันนี้ก็ สวัสดี ฝันดี ผีเต็มเตียงนะครับ อิอิ
----------------------------------------------------------------
Twitter :
http://twitter.com/chaiyoadch 
อย่าลืมแวะไป Follow กันนะครับ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น