"หมู่บ้านอาถรรพ์"
ผู้แต่ง : Chaiyo
ตอนที่ 2
หลังจากที่พูดคุยกันเสร็จ ทุกคนก็เปลี่ยนชุดแล้วก็ลงจากรถทัวร์ ซึ่งบนพื้นถนนก็เป็นดินลูกรังสีแดง ต้นไม้รอบข้างก็ดูแปลก บางต้นก็ยืนตายแต่ยังดูเหมือนมีชีวิตอยู่เลย บรรยากาศชวนขนหัวลุกอย่างบอกไม่ถูก
"พี่เชาร์ครับ ทางเข้าหมู่บ้านนี่ อีกไกลไหมพี่"
"เท่าที่พี่ดูในเน็ต ถ้าจากจุดที่เราอยุ่ พี่ว่า น่าจะอีก 1-2 กิโลนะ"
"โฮ ไกลอ่ะพี่"
"ก็ดีกว่าอยู่ที่นี่นะ ในหมู่บ้านอาจมีคนให้ความช่วยเหลือก็ได้"
พวกเด็กๆ ได้เดินไปตามทางเรื่อยๆ ซึ่งไม่รู้ว่าทางข้างหน้าจะเป็นอย่างไร และพวกเขาจะต้องเจอกับอะไรอีกบ้าง แล้วข่าวลือที่ว่า หมุ่บ้านนี้เป็นหมู่บ้านที่มีแต่คนเข้า แต่ไม่มีคนออกล่ะ จะจริงอย่างที่เขาลือๆ ต่อกันมารึเปล่า ? ก็ไม่มีใครรู้ได้เลยสักคน
จนสักพัก พวกเขาเดินมาถึงหมู่บ้าน ซึ่งอยู่อีกไม่ไกลมากนัก บรรยากาศก็เริ่มวังเวง เยือกเย็น มากขึ้นเรื่อยๆ อยู่ดีๆ อีกาฝูงใหญ่ก็ส่งเสียงร้องออกมาจากทั่วสารทิศพร้อมกัน แล้วโผลบินขึ้นท้องฟ้าอย่างมิได้นัดหมาย เสียงร้องของมันเหมือนกับกำลังเตือนให้พวกเราระวังตัวเอาไว้ ซึ่งไม่แน่ใจเหมือนกัน ว่าทำไมถึงได้รู้สึกเช่นนั้น
"นั่นไง เห็นหมู่บ้านแล้ว"
"เฮ้ย จริงด้วยอะ ทุกคนดูสิ"
ทุกคนมองดูหมู่บ้านที่เงียบสงบจนสงัดแห่งนั้น ซึ่งไร้เงาผู้คน ทั้งที่มีบ้านคนตั้งหลายหลัง
"ทำไมไม่เห็นมีคนออกมานอกบ้านกันมั่งเลยล่ะ"
"สงสัยท้องฟ้ามันมืดมั้ง คนก็เลยอยุ่ในบ้านกันหมด"
"งั้นลองเข้าบ้านสักหลัง แล้วขอเขาพักสักคืนสองคืนละกัน"
พวกเขาตัดสินใจเข้าไปที่บ้านหลังหนึ่ง ซึ่งภายในบ้านหลังนั้นค่อนข้างที่จะรกมาก ข้าวของระเกะระกะไปหมด เหมือนไม่มีคนอาศัยอยู่มาแรมปี เต็มไปด้วยหยากไย่ สภาพนี่ไม่น่าจะเรียกว่าบ้านคนเลย
"บ้านคนรึเปล่าเนี่ย โคตรรกเลย บ้านฉันว่ารกแล้วนะ แต่ที่นี่มัน..."
ยังไม่ทันที่เด็กคนหนึ่งจะพูดจบ เขาก็หันไปพบกับคนที่ค่อนข้างจะมีอายุคนหนึ่ง ยืนลับมีดอยู่ ซึ่งผิวของเขาดูซีดเซียวเป็นอย่างมาก นัยตาของเขาเหมือนหายไป เหลือแค่เพียงตาขาว กลิ่นตัวแรงเหมือนไม่เคยได้อาบน้ำ รึไม่ ก็กลิ่นซากอะไรสักอย่างที่เน่ามานานมากๆ
"ลุงคะ คือพวกหนูอยากจะขอพักที่นี่สักคืนสองคืนได้ไหมคะ"
ไม่มีเสียงตอบรับใดๆ จากลุงคนนั้น นอกจากเสียงเงียบ สักพัก ลุงคนนั้นก็หันมามองด้วยสายตาไม่เป็นมิตร แล้วยังยิ้มแปลกๆ อีกด้วย จากนั้นก็ยังก้มหน้าลับมีดต่อไป นอกจากจะไม่พูดด้วยแล้วเหมือนว่าจะยังไม่ให้ที่พักด้วยนะ
"ตาลุงคนนี้ไม่มีน้ำใจเลยว่ะ"
"แต่ฉันว่า ดูเค้าแปลกๆ ไปนะ"
"ทำไมเค้าไม่พูดกับเรา แถมทำท่าแปลกๆ ด้วย"
"โอ่ย ฉันจมูกจะอักเสบแล้วเนี่ย กลิ้นตัวแรงอ่ะ"
"งั้นเอาอย่างนี้ละกัน พวกเราช่วยกันค้นหาบ้านของผู้ใหญ่บ้านกันดีกว่านะ เผื่อเค้าจะใจดีกว่าลูกบ้านเค้า"
"ก็ดีเหมือนกันนะ"
พวกเด็กๆ เดินออกมาจากบ้านลุงแปลกๆ คนนั้น ด้วยความผิดหวัง ที่คิดว่า น่าจะได้ที่พัก แต่ก็ไม่ได้ แล้วพวกเขาจะหาบ้านผู้ใหญ่บ้านเจอรึเปล่า แล้วหมู่บ้านแห่งนี้ ทำไมไม่เหมือนหมู่บ้านทั่วๆ ไป ติดตามได้ตอนต่อไปครับ...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น